Afgelopen donderdag (15 december) was ik in Veldegem (regio Brugge) voor het slotevent van G.R.A.M. In de voormiddag was ik op een ander slotevent en de busverbinding was niet ideaal, waardoor ik een uur later op het evenement toekwam. (Het vroor, maar gelukkig scheen de zon.)
Het openingswoordje van moderator Evelien Vanwalleghem en de uiteenzetting van de inhoud en opbrengsten van G.R.A.M. had ik dus gemist (maar gelukkig had ik me al wat ingelezen, en was ik dus wel mee). G.R.A.M. staat voor GrensRegioleren met de ArbeidsMarkt en focuste op challenge based learning. Het was een regionale en nauwe samenwerking tussen Syntra West, Scalda en UNIZO West-Vlaanderen, maar dus vooral tussen studenten, bedrijven, coaches en externe experts. De arbeidsmarktrelevante competenties die de student bij het G.R.A.M. traject leert, worden opgenomen in diens skills-paspoort.
Ik kwam dus midden in de presentatie van Kim Jansen van Generations@work binnen. Die presentatie ging over generatieverschillen, en dan vooral met een focus op de nieuwe generatie studenten en hun wereldvisie. Ze had het ook over de uitdagingen voor onderwijs en bedrijven die daarmee gepaard gaan. Een van die uitdagingen is bv jobhoppen. Een kwart van de jongeren verandert namelijk om het jaar van baan. De presentatie was heel interessant en bovendien interactief: tussendoor moesten we regelmatig onze smartphone bovenhalen om via mentimeter een vraag te beantwoorden. Een van die vragen was van wie de volgende uitspraak was: “Onze jeugd heeft een sterke hang naar luxe, slechte manieren, minachting voor het gezag en geen eerbied voor ouderen.” Die is, misschien raar maar waar, van Socrates, een oud-Grieks filosoof. Daarmee maakte ze duidelijk dat generatieverschillen en de daarmee gepaard gaande kloof en ontevredenheden iets van alle tijden is. “De jeugd van tegenwoordig” is een verzuchting die dus ook nog wel een tijd zal voortbestaan. Maar we zouden dus moeten proberen om elkaar te begrijpen en waarom we de dingen doen die we doen. Iedereen is namelijk het product van de tijdsgeest waarin men opgroeit en elke nieuwe generatie is een vernieuwingsinjectie. Daarna ging ze verder in op die verschillende generaties die nu aan het werk zijn of studeren: de babyboomers, generatie X, de pragmaten, generatie Y en Gen Z. Ze had het over de verschillen en de verschillende tijdsgeesten van die generaties. De verschillende aanwezige generaties herkenden wel bepaalde zaken en iedereen had er wat van opgestoken.
Vervolgens kwam Anja Coppin van het boekhoudkantoor Coppin & Partners (waar we ons bevonden) haar ervaringen delen. Ze had het over ervaringen op werkvlak en op persoonlijk vlak, want ze is niet enkel zaakvoerder, ze is ook moeder. Aan de ene kant had ze het over de uitdaging om jongeren aan te trekken en het initatief ‘ondernemer voor de klas’, waarvoor ze haar verhaal gaat vertellen in een middelbare school, en aan de andere kant had ze het over het studietraject dat haar drie kinderen op een verschillende manier (hebben) doorlopen.
Daarna was er een pauze met aperitiefhapjes en aansluitend was er nog een interactief deel voorzien: de zogenaamde ronde tafels. In kleine groepjes schoven we telkens door naar een andere tafel met een andere vraag die we bespraken en waarrond we brainstormden. Het ging over de coaching, het vinden van een goede match en over de soft skills die je leert tijdens het G.R.A.M. traject. Daarbij ging het ook over de opbrengsten van G.R.A.M. en de implementatie van challenge based regioleren in de eigen organisatie. Achteraf kon iedereen nog wat bijpraten met een aperitiefje of stukje cake, maar ik ging lopen om mijn bus niet te missen. Ik ben zelf dan ook gewoon een product van de tijdsgeest waarin ik opgroei(de) en duurzaamheid maakt daar een belangrijk deel van uit.
