Bijna het einde van het jaar, dat wil zeggen tijd voor wintermarkten en glühwein. Tot en met 2019 was dat ook de periode van het Europese jaaroverzicht van professor Hendrik Vos (UGent) en VRT-journalist Rob Heirbaut. Daarna lag het noodgedwongen twee jaar stil, maar dit jaar zijn ze terug, al is het wel een ander concept. In plaats van een Europees jaaroverzicht, geven ze gewoon een Europees overzicht. Nou ja, gewoon was het natuurlijk niet en ook zeker niet duf of saai. Het was grappig, interessant en verrassend. De titel van de avond was dan ook ‘fascinerende verhalen over Europa’.
In plaats van op de Gentse wintermarkt te snuisteren en glühwein te drinken, zat ik dus op woensdagavond 21 december in een knusse zetel in de Gentse theaterzaal Tinnenpot voor dit Europees eindejaarevenement. Het was georganiseerd door Europa Direct Oost-Vlaanderen en de gele sterren, die ik herkende van op de lezingen, stonden ook deze keer op het podium uitgestald. De avond begon met een openingswoordje van gedeputeerde Riet Gillis, bevoegd voor Europese samenwerking. Daarna mochten Hendrik Vos en Rob Heirbaut hun fascinerende verhalen over Europa vertellen. Verhalen over het prille begin van de EU: Hoe zes landen haast ‘stoemelings’ begonnen samen te werken in kolen en staal. Over de verklaring op 9 mei 1950 van de stamvader van de EU, Robert Schuman, en hoe die misschien binnenkort heilig zal worden verklaard en mensen dan dus in de file zullen staan op het Sint-Schumanplein in plaats van op het Schumanplein. Terloops werden ook anekdotes verteld over bv het liefdesleven van die andere grondlegger van de EU, Jean Monnet. Ze vertelden verder over het Verdrag van Rome en hoe die tot stand kwam en ondertekend werd. Daarbij moesten ze helemaal geen moeite doen om er een comedyshow van te maken. Het ging verder over hoe de liefde soms heel groot kon zijn, bv tussen François Mitterrand en Helmut Kohl, en soms ook net niet. Ze hadden het over Margaret Thatcher, over de danskwaliteiten van de huidige Europese leiders, over Ursula von der Leyen en over de tafelmanieren van Jean-Luc Dehaene. Ook hadden ze het over die lijstjes van ‘grootste landgenoot aller tijden’, waarbij dat in Frankrijk bv Charles de Gaulle is, maar in België de eerste politicus pas op plaats 40 te vinden is.
Ze eindigden met het verhaal over de invoering van de zomertijd in Luxemburg, hoe dat, net zoals zoveel in Europa, met kleine stappen en onopvallend gebeurde. Al die kleine verhalen maken uiteindelijk toch allemaal deel uit van een groot Europees project. Hoe we dus van kolen en staal naar een Europese Unie zonder grenzen zijn geëvolueerd. Fascinerend.
