Afgelopen donderdag vond het eindevent van Care2Adapt plaats op de Thomas More campus in Turnhout, om het Care2Adapt traject 2021-2022 af te sluiten. Als nieuwe ivy reporter voor Interreg Vlaanderen-Nederland was ik erbij en ik neem u nog even mee door het goed gevulde programma.
Vooraleer we in het programma duiken, is het misschien handig om nog even kort mee te geven waarvoor dit project staat. Daar hadden ook de organisatoren aan gedacht en ze schetsten nog even het traject. De twee grote initiatiefnemers van dit project zijn Thomas More Kempen in Vlaanderen en het Care Innovation Center in Nederland, met LiCalab, tanteLouise, Bravis ziekenhuis, AZ Herentals en het Health & Care Network Kempen als partners. De Vlaamse en Nederlandse zorgsectoren kampen met een groeiend personeelstekort. Dat vormt een grote uitdaging, want terwijl het aantal zorgmedewerkers afneemt, neemt de vraag naar zorgprofessionals toe.
Aangezien dit een gelijkaardig probleem is voor zowel de Nederlandse als de Vlaamse arbeidsmarkt, is het een meerwaarde om over de landsgrenzen heen samen te werken. Care2Adapt is vanuit dat idee eigenlijk ontstaan. Het is een opleidingsprogramma dat zorgmedewerkers met een brugfunctie tussen innovatie en de werkvloer ondersteunt en begeleidt. De groei van dit hele project werd ook gevisualiseerd aan de hand van een boompje: aan het begin van het traject kregen de deelnemers een klein boompje dat ze moesten laten groeien en dat stond dan voor de groei van het traject. Bij de ene was dat al beter gelukt dan bij de andere, maar we werden erop gewezen dat storm maakt dat bomen dieper wortelen.
Na deze introductie werden we opnieuw aan de groeiende boompjes herinnerd, toen twee deelnemers elk hun idee en resultaten kwamen voorstellen. Bij Marylou van der Klooster was het resultaat niet wat ze verwacht had, maar ze had er wel veel uit geleerd. Ze sprak van een “briljante mislukking”. En misschien nog de grootste les: “Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder.” Bij Tinneke van Hove van het Gielsbos was het resultaat, een afwasbare en 3D-geprinte valhelm, dan weer wel een succes.
Vervolgens kwam Scarlett Deurinck van de provincie Antwerpen aan het woord om het over de Vlaamse arbeidsmarkt en innovatie te hebben. Daarbij werd ook even het project Blijf aan Z vermeld, een ander Interreg Vlaanderen-Nederland project, dat samen met Care2Adapt het traject wil verderzetten.
Daarna werden we allemaal in kleinere groepjes verdeeld zodat de deelnemers met elkaar de resultaten van hun projecten konden uitwisselen. Op die manier was het interactief en kon iedereen ook praten, wat in grote groep niet zo zou zijn geweest. Aansluitend was er pauze en kon je dus ook met de andere groepjes praten of de walls met de verschillende projectposters bekijken. Na de pauze was er een energizer voorzien. Blijkbaar was dit ook een vast ingrediënt van de Care2Adapt bijeenkomsten, dus dat kon ook deze keer uiteraard niet ontbreken. Bovendien zat er een symboliek achter. Er waren drie bollen wol die we naar elkaar moesten gooien: de rode van Vlaming naar Nederlander of net andersom, de groene naar iemand die ver van je zat en de blauwe naar iemand die dichtbij zat. De gespannen draden symboliseerden dus het netwerk en de verbinding die tijdens het project is ontstaan. Er was dus ook nagedacht over de energizer! Uiteindelijk waren we echter allemaal zo goed verbonden, dat we ook moesten samenwerken om weer uit dit wol-web te geraken
Na dit vrolijke intermezzo werden drie deelnemers geïnterviewd en nadien vervoegde Nico van Meeteren ons via Teams en hij vertelde over gezondheid en zorg in Nederland. We zouden volgens hem zorg moeten omkeren: met de G van gezondheid vooraan en de Z van ziek achteraan. Ook onderstreepte hij meermaals dat 1 + 1 + 1 + 1 gelijk is aan 1. Daarna werden de bestuurders van tanteLouise, AZ Herentals en Interreg naar voren geroepen om terug en vooruit te blikken op het traject van Care2Adapt. En niet alleen zij werden gevraagd naar een vooruitblik, ook alle deelnemers konden hun input geven over de toekomstplannen van Care2Adapt. Dit gebeurde op een interactieve manier via mentimeter. Aan alle positieve reacties was ook duidelijk te merken dat het project nog een vervolg moet krijgen.
Tot slot kregen alle deelnemers een certificaat en gingen ze allemaal op de foto, waardoor het slotevenement van Care2Adapt in de aula van de Thomas More Campus Turnhout eigenlijk ook een beetje een feestelijke diploma-uitreiking werd. Daarna kon iedereen nog nagenieten met een walking dinner, maar in plaats van al wandelend te eten, moest ik gaan lopen om mijn trein te halen.
